Massaal in de rij voor een verblijfsvergunning

Vanaf 31 maart 1994 staan er plotseling grote groepen allochtonen voor het gebouw van de Vreemdelingendienst in Rotterdam. Ze hebben het gerucht opgevangen dat ze voor 1.000 gulden een Nederlands verblijfsvergunning kunnen kopen. Het verhaal klopt niet, maar in de dagen daarna zwelt de groep aan tot honderden en zelfs duizenden mensen.

In de nacht van 4 op 5 april moet de politie linten spannen in de buurt van de Coolsingel, omdat auto’s er anders niet meer langs kunnen. Zo groot is de groep mensen, die afkomen op de geruchten dat ze een verblijfsvergunning kunnen krijgen.

Het valt op dat het allemaal Pakistani die in de rij staan. Een paar dagen ervoor zijn het juist Marokkanen en Turken geweest.

Pakistani voor de ingang van politiebureau Doelwater in het centrum van Rotterdam. Foto: TV Rijnmond.

Uit heel Europa
“Mensen hebben gehoord dat ze een verblijfsvergunning kunnen krijgen”, zegt een van de wachtende mannen, die er vooral is om zijn familie te ondersteunen. “Zelf heb ik al papieren. Maar ik hoop dat mijn familie ze nu ook kan krijgen”.

Maar waar komen al die mensen vandaan? Rotterdam? “Nee”, zegt politiewoordvoerder Wim de Rooij. “Ze komen overal vandaan. We hebben kentekenplaten gezien uit Duitsland, België en zelfs uit Italië”.

Rond een uur of acht in de ochtend van 5 april grijpt de politie in. Als uitleggen dat de mensen hier voor niks zijn niet helpt, zet de politie agenten te paard in. Op die manier wordt de Doelstraat schoongeveegd. Even wordt het rustig. Maar een paar uur later keren de mensen in groepjes terug. Rond één uur in de middag staan er weer honderden Pakistani, die zich niet zo makkelijk laten wegjagen.

Twee nieuwe wetten
“Het is allemaal een misverstand”, laat een woordvoerder van de Vreemdelingenpolitie die dag weten. “Waarschijnlijk komt dat door twee nieuwe wetten die zijn ingegaan. De eerste is dat mensen die in aanmerking willen komen voor een verblijfsvergunning leges moeten betalen van duizend gulden. Verder kunnen mensen sinds 1 april alleen nog maar een vergunning aanvragen in het land van herkomst. Die twee dingen zijn verkeerd gemixt en mensen denken nu dat ze voor duizend gulden een verblijfsvergunning kunnen kopen. Maar dat is niet zo”.

Toch valt het wel op dat het steeds andere groepen zijn die zich melden bij de politie en de ambassade. “Wij hebben ook het idee dat het gerucht verspreid is via koffiehuizen door mensen die daar belang bij hebben”, gaat de woordvoerder verder. “Door mensen die tegen betaling deze groepen naar Rotterdam brengen. En anderen, waarschijnlijk gelinkt aan deze groepen, zorgen dan weer voor paspoorten. Zodoende is hierom een hele economie ontstaan”.

Zelfs de korpschef kan niet anders dan vaststellen, ‘dat de informatieverstrekking onvoldoende is geweest’. Korpschef Hessing: “Aan de andere kant denk ik dat in verschillende talen het op zichzelf al vrij moeilijk is elkaar in deze complexe materie goed te begrijpen waar het om gaat.”

De politie besluit radio-omroepen in te zetten, die een betere band hebben met de Turkse, Marokkaanse en Pakistaanse achterban. Zij moeten gaan uitleggen dat alle geruchten over een ‘verblijfsvergunning voor duizend gulden’ echt niet waar is.

Een paar dagen later neemt de stroom autochtonen af.